Piet Boelens finisht na 2 Oceans Marathon 56 km
Kaapstad,
Na een lange vliegreis arriveerde Piet Boelens uit Kollumerzwaag woensdag voor Pasen op de luchthaven van Kaapstad, waar hij met de Run4Schools-groep (R4S) vanuit Nederland werd verwelkomd door de kinderen uit township Mitchells Plain; na een korte nacht werd de volgende ochtend vroeg een trainingsloop gedaan: 5 km klimmen, 3 km dalen. Vervolgens werd de dag verder ingevuld met een bezoek aan de Expo, waar de startnummers voor zijn 2e keer deelname aan de 2OceansMarathon werden afgehaald. Daar ontmoette Boelens ook veel runners vanuit de hele wereld, legde hij diverse contacten en werd hij ter plekke voor de lunch uitgenodigd door een Zuid-Afrikaanse familie met de Nederlandse achternaam Theunissen, welke omstreeks 1770 zijn immigratie-oorsprong kende in Zuid Afrika.
In de middag werd per bus een deel van de route van de 56 km Marathon verkend, waarna ’s avonds een groepsdiner plaatsvond. Leuk dat ook Stanley Menzo, momenteel trainer van Ajax Cape Town, daar bij aanwezig was. De volgende dag ging de groep R4S op weg naar de Fun Run: hieraan namen de kinderen van de scholen uit Mitchells Plain deel, de scholen waarvoor in Nederland 25.000 euro werd bijeengebracht via sponsoring. De kinderen werden allemaal in vanuit Nederland gesponsorde shirts gestoken. Het werden bijzondere momenten voor de kids, waarvan de meesten nog nooit uit de township geweest waren. De middag en avond vóór de Marathon werd verder ontspannen doorgebracht. De laatste voorbereidingen werden door de runners getroffen en vervolgens was het vroeg bedtijd.
Stille Zaterdag was het dan zo ver: na dit jaar achtereenvolgens de 100 km op de schaatsvoorKiKa op de Weissensee in Oostenrijk (waar Piet een gebroken rib opliep) en de MarathonvoorKiKa in Tokyo, nu tijd voor de volgende uitdaging: Boelens’ 2e keer de Old Mutual Two Oceans Marathon (OMTOM) 56 km; opnieuw voor Stichting Run4Schools, vlak voor zijn 65e verjaardag in juli en precies 10 jaren na de start van zijn hardloop carrière tijd voor zijn 30e (Ultra +) Marathon. Ingewijden weten, dat Piet op 54-jarige leeftijd met hardlopen begon na een aantal herseninfarcten (2006-2008). Veel runs, zeker de Marathons, loopt hij uit dankbaarheid voor het goede doel: “ Dankbaar, omdat ik nog leef en dat ik het kan, uiteraard met de nodige training”, aldus Boelens.
Marathon-day!
Zaterdagochtend ging de wekker om 03:30 uur en volgde Piet’s voorbereiding op de dag: sinaasappels, koffie, getoaste witte boterhammen met honing en jam, twee pannenkoeken, 1 liter water met wat limonadesiroop aangelengd 3-2 uren voor de start innemen, de nodige toiletbezoeken, uiteraard sportkleding etc. aan, gelletjes in belt, beschermende crèmes tegen zonnebrand enz., enz., het werd zomaar tijd voor vertrek uit hotel naar de start 500 meter verderop. De runners van R4S vormden een cirkel en wensten elkaar na een yell veel succes en plezier. Daarna was het met 16.000 runners wachten op het startschot, wat werd voorafgegaan door een adembenemend indrukwekkend a capella gezongen Afrikaans volkslied, Shosholoza
Om 06:40 uur klonk dan het startschot. Boelens had zijn strategie bepaald: t/m Constantia Nek (46 km) gem. 06min/km en daarna zo mogelijk nog wat versnellen, dus eindtijd rond zes uren. (In 2013 finishte Piet in 05:42:34). Deze Ultra Marathon werd, om met zijn hardloop collega runner Melanie Rieback te spreken: “finishing the Two Oceans was really REALLY hard. This was by far the hardest running race that I've done in my life”.
Tot Chapmans Peak ( 29 km) liep alles prima. Vlak en vals plat en toen, op Chapmans Peak, werd er bij de stijgingen al veel gewandeld. Goed opletten was het credo, want runners voor je konden plots stoppen...diverse keiharde valpartijen waren aan de orde op het asfalt langs de Oceaan, maar ook fantastisch mooie vergezichten. En dan volgde juist op Chapmans Peak, rond 32-34 km) de gebruikelijke overschakeling naar de vetverbranding: opnieuw zoals altijd kwam Boelens de man met de hamer niet tegen! Hij kon lekker door buffelen en gaandeweg de ditmaal zware run bij harde wind over Chapmans Peak naderden de runners al dalend Houtbay, waarbij het 42 km punt werd gepasseerd, de normale Marathonafstand.
Nu begon de klim over de gevreesde Constantia Nek op weg naar Constantia met stijgingen van 3-10 %. Het werd een ware slijtageslag voor vele runners. Boelens: “ik zal niet zeggen, dat ik nog lekker fris was, maar ik voelde me goed en fit. Om energie te sparen loop ik vaak ‘laag’ ( til mijn voeten niet heel hoog op) en stijgend met verhoogde pasfrequentie en korte passen. Met het zonnebrilletje op schatte ik de diepte onjuist: midden op de weg tussen de witte streep-wegmarkering lagen licht verheven cat-eyes (opstaande ‘kattenogen; reflectors) en verscheidene runners vonden daar hun Waterloo; dat zou mij niet overkomen dacht ik en ja hoor, juist op een plaats NAAST de witte streep viel ik keihard over zo’n obstakel: knie open, elleboog geblesseerd....enfin, overeind getrokken liep ik verder en na 500 meter, zo’n 1 ½ km voor de top ging ik nog eens tegen de vlakte en blesseerde ik mijn rechter Hamstrings. Op de top had ik er 5 uren op zitten, dus mijn eindtijd zou ‘kat in het bakkie’ moeten zijn. Toch werd ik alerter op valgevaar bij de afdaling’; op weg naar de finish 10 km verderop werd de route afgewisseld met korte beklimmingen en stukken vals plat: het wegdek liep ook nog eens heel scheef zijwaarts, reden om ook daar de pasfrequentie en paslengte op aan te passen. Natuurlijk speelde de hamstringblessure daar ook in mee, maar ik was fit genoeg om te finishen. Voor de laatste kilometer (na 05:54:00) had ik genoeg tijd om binnen de zes uren te finishen, maar 700 meter voor de streep (en dat was pertinent niet mentaal!) zei mijn Hamstring: bekijk het maar”. Boelens moest verder geblesseerd noodgedwongen wandelen!! En zo wandelde hij naar de finish. Boelens: “Nooit eerder deed ik dat en ook dát werd een bijzondere ervaring: heel veel handen schuddend met het publiek, publiek opzwepend tot de wave, juichend, ge-wel-dig.40 meter voor de finish nog kort interview gegeven, vlak voor de finish nog tijdje gewacht op hardloopvriendin uit Friesland (die naar achteraf bleek even tevoren was gefinisht) passeerde ik na 6 uren en 7 minuten netto de finishlijn”.
Trots op zijn medaille, met een pijnlijke blessure, nog best fit verder liep Piet door naar het groepsverzamelpunt waar ook hij met felicitaties en een beker bier werd binnengehaald. Na zijn finish ziet Boelens tevreden terug op een zware 56km ultrarun in Kaapstad.
Na de Paasdagen, waarbij Boelens ondermeer Robben Eiland bezocht, volgde op dinsdag het bezoek aan één van de vier scholen in Cape Town Township Mitchells Plain, die gesteund worden door stichting R4S. In verband met tragische omstandigheden ter plekke, waarbij een schoolkind om het leven is gekomen, werd een oorspronkelijk gepland bezoek aan een andere school gecanceld. Op weg naar de school werd de groep geconfronteerd met de armoedige omstandigheden rondom in de township. Vaak hebben kinderen weinig te eten, warm eten is uitzonderlijk. Op de school die bezocht werd zitten 1300 kinderen. In- en naschools kunnen ze naast het normale schoolprogramma deelnemen aan sport, spel en dans. Er is een geschonken kunstgrasveld en een enthousiast onderwijsteam en een aantal sport- en spel coaches onder leiding van hoofdcoach Frank Paco Steyn. De runnersgroep werd breed geïnformeerd door verschillende leden van het totale team over de school, kinderen, sociale omstandigheden, maar ook over wensenpakket voor de kortere en langere termijn; men werd daarbij ook emotioneel geconfronteerd met misstanden buiten de school, waar de schoolkinderen aan bloot staan. Zo werd 1 minuut stilte in acht genomen vanwege zeer onlangs verkrachting en moord op een jong schoolmeisje dat met gebroken ledematen in afvalcontainer lag....; ook vertelde een moeder over haar gedode zoon een paar jaren geleden...helaas vinden er vaak gevechten tussen gangs (bendes) plaats, waarbij jonge schoolkinderen soms het leven laten. Het doel van R4S om ondermeer sport-spel-en dansactiviteiten aan te kunnen (laten) bieden is daarom een belangrijke factor in Mitchells Plain om schoolkinderen uit de drugs-,criminaliteit- en prostitutie sfeer te houden en mee bij te dragen aan structuur naar een hopelijk betere toekomst. Jaarlijks is er al gauw een kleine 100.000 euro nodig, geld wat ondermeer door R4S-runners wordt geworven, deelnemend aan de 2OceansMarathon in Kaapstad. Zoals traditie is, werd er ook een voetbalmatch gehouden waarbij team Run4Schools tegen schoolteam streed. Veel schoolkinderen waren als publiek aanwezig en met een mooi stukje muziek erbij werd het een feest voor de kinderen en runners-groep. Een bijzondere, indrukwekkende, soms tranentrekkende ervaring toch ook weer (Boelens bezocht de school 4 jaren geleden ook), waarbij de runners duidelijk hebben kunnen waarnemen en ondervinden hoe goed het in Nederland is, maar óók hoe belangrijk het werk als toegevoegde waarde is van stichting Run4Schools.
Na een week vertoeven in Zuid Afrika, een land met een heerlijk klimaat en ook veel bezienswaardigheden werd het tijd voor de lange terugreis. Het was een mooie week met diverse herinneringen.